9 نفر از افراد تاثیر گذار تاریخ
در این مطلب قرار است به نه نفر از افراد تاثیر گذار تاریخ بپردازیم. این رده بندی را یک اختر فیزیکدان یهودی آمریکایی به نام مایکل اچ هارت نوشته است. افزون بر این، او سه کتاب نیز درباره ی تاریخ نوشته است و مقالات بحث برانگیزی هم در زمینه های گوناگون دارد. همچنین او کتابی چاپ کرده که صد نفر از افراد تاثیر گذار تاریخ که باعث تحولی بزرگ در دنیا شده بودند را رتبه بندی کرده است.
افراد تاثیر گذار تاریخ:
1_یوهانس گوتنبرگ
یوهانس گوتنبرگ طبق گفته ها متولد ۱۳۹۸ میلادی در شهر ماینز آلمان و در خانواده ای ثروتمند بود.
او زرگر آلمانی و اولین مخترع ماشین چاپ و صنعت چاپ در اروپا بود. از یوهان گوتنبرگ اغلب به عنوان مخترع صنعت چاپ یاد می شود؛
اما آنچه را که او انجام داد ابداع اولین روش استفاده از حروف چاپی قابل جابجایی و ماشین چاپ بود که این امکان را فراهم می آورد تا بتوان مطالب نوشته شده ی گوناگون را با سرعت و دقت به چاپ رساند.
البته این صنعت ۴۰۰ سال قبل از وی توسط یک بازرگان چینی به نام بی شنگ استفاده می شد و حدود ۲۰۰ سال قبل نیز در کره مورد استفاده قرار می گرفت.
مهم ترین اثر گوتنبرگ، انجیل گوتنبرگ یا انجیل ۴۲ سطری است که از لحاظ زیبایی خطی و کیفیت صنعتی آن در زمان خودش انجیلی بی نظیر بود.
یوهانس نیز چاپخانه خود را در سال های آخر عمرش تأسیس نمود و از نو کار ساخت آن را انجام داد.
یوهانس گوتنبرگ که یکی از افراد تاثیر گذار تاریخ، پدر صنعت چاپ و مخترع ماشین چاپ است، در سال ۱۴۶۸ در ماینز المان درگذشت.
۲_آیزاک نیوتن
آیزاک نیوتن متولد سال ۱۶۴۳ که ریاضی‌دان، فیزیکدان، اخترشناس، متخصص الهیات و نویسنده (در روزگار خود شناخته شده به عنوان یک فیلسوف طبیعت) اهل انگلستان بود که به عنوان یکی از مؤثرترین دانشمندان کل تاریخ و یک شخصیت کلیدی در انقلاب علمی شناخته می‌شود.
کتاب وی شاهکار اصول ریاضی فلسفه طبیعی که برای نخستین بار در سال ۱۶۸۷ منتشر شد، مبانی مکانیک کلاسیک را بنا نهاد.
همچنین او سهم بزرگی در نورشناسی ایفا کرد. نیوتن و گوتفرید لایبنیتس، به طور همزمان و مستقل حساب دیفرانسیل و انتگرال را ایجاد کردند.
نیوتن فرمولی برای قوانین حرکت و گرانش جهان وضع کرد که دیدگاه غالب علمی را تا پیش از ارائه نظریه نسبیت تشکیل می داد.
نیوتن از برهان های ریاضی پیرامون گرانش برای اثبات قوانین حرکت سیاره ای کپلر استفاده کرد. او با بررسی و تشریح جزر و مد، مسیر پرواز دنباله دار ها، پیش روی محوری و سایر پدیده ها، تردید در مورد درستی خورشید مرکزی بودن منظومه شمسی را از بین برد.
او نشان داد که حرکت اشیا روی زمین و اجرام آسمانی می تواند با اصول مشابهی محاسبه شوند.
استنباط نیوتن مبنی بر اینکه زمین کروی با حالت تخت (شعاع قطبی کمتر از شعاع استوایی) است، با اندازه گیری های هندسی توسط موپرتوئی، لا کانداماین و سایرین تأیید شد و اکثر دانشمندان اروپایی را بر برتری مکانیک نیوتنی بر سیستم های قدیمی متقاعد ساخت.
نیوتن نخستین تلسکوپ بازتابی کاربردی را ساخت و نظریه ی پیشرفته ای از نور مبنی بر مشاهده تجزیه نور سفید در منشور به طیف های مرئی، ایجاد کرد. بررسی های او در مورد نور در کتاب مؤثرش اپتیکس جمع آوری و در سال ۱۷۰۴ منتشر شد.
او همچنین قانون تجربی سرد شدن را فرمول بندی کرد، نخستین محاسبه نظری سرعت صوت را انجام داد و مفهوم سیال نیوتنی را تعریف کرد.
او به عنوان یک ریاضی دان نیز در مطالعه سری توانی، تعمیم دادن بسط دو جمله ای به توان های غیر عدد صحیح و ایجاد کردن روشی برای تقریب زدن ریشه های یک تابع، نقش قابل توجه در پیشبرد ریاضی ایفا کرد.
نیوتن از اعضای کالج ترینیتی و دومین دارنده کرسی ریاضیات لوکاسین در دانشگاه کمبریج بود.
او مسیحی بود و به کتاب مقدس مسیحی باور داشت، اما تفاسیر و عقایدش از کتاب مقدس با عقاید معمول مسیحیان متفاوت بود، به طوری که تثلیث را غیر عامیانه و دور از دیدگاه عموم رد کرد.
در زمان گالیله فقط تلسکوپ های شکستی وجود داشت که بزرگ نمایی و وضوح خوبی نداشتند. نیوتن با استفاده از نبوغ و تجربه اش در ساخت مدل های مکانیکی، تلسکوپ بازتابی را، که انقلابی در علم بشمار می رفت، اختراع کرد.
نیوتن برای اختراع تازه اش مشهور شد و پس از چندی به انجمن سلطنتی پیوست. او در نخستین سخنرانی اش با دانشمند بزرگ هم عصرش یعنی رابرت هوک دیدار کرد و میان این دو مشاجره در گرفت. هوک خود را درباره ی نور، خبره می دانست و نظرات نیوتن را رد می کرد.
پس از چندی، نیوتن فیزیک را رها کرد و به کیمیاگری (پایه ی شیمی امروز) پرداخت. اما در این بین هانا، مادر او درگذشت. این مسئله او را تا مدتی از پرداختن به دانش بازداشت.
در ۲۸ آوریل ۱۶۸۶ نیوتن کتاب اصول ریاضی فلسفه ی طبیعی را چاپ کرد و نسخه ی اول آن را به انجمن سلطنتی فرستاد.
اما در نیمه‌شب همان روز هوک مدعی شد که قوانین نیوتن را قبلاً کشف کرده‌است.
در ۱۶۹۶ نیوتن رئیس ضرابخانه ی سلطنتی و چند سال بعد سرپرست انجمن سلطنتی شد. در این مدت او متقاعد شد که اکتشافات خود در زمینه ی نور را به نام «نور شناخت» منتشر کند و یک سال بعد، ملکه آن به او لقب شوالیه (سِر) داد.
آیزاک نیوتن در ۱۷۲۶ یا ۱۷۲۷ درگذشت.
۳_عیسی مسیح
عیسی مسیح که به عیسی ناصری نیز معروف است، واعظ یهودی و رهبر دینی در قرن اول میلادی بود.
او شخصیت مرکزی مسیحیت، بزرگ ترین دین جهان است. غالب مسیحیان اعتقاد دارند او تجسم خدای پسر و مسیح وعده داده شده در عهد عتیق است. مسلمانان او را از پیامبران خدا می دانند.
تقریباً همه محققان دوره باستان اتفاق نظر دارند که عیسی به لحاظ تاریخی وجود داشته است، اما تلاش ها برای یافتن جزئیات تاریخی زندگی او منجر به تردید هایی درباره ی اعتبار انجیل ها، تنها منابع موجود درباره ی حیات عیسی، شده است.
عیسی یک یهودی اهل جلیل بود که توسط یحیی تعمید داده شد و زان پس، تبلیغ خود را آغاز کرد. او به صورت شفاهی موعظه می‌کرد و دیگران «ربی» خطابش می کردند.
عیسی با دیگر یهودیان درباره ی بهترین راه پیروی از خدا بحث می کرد، عده ای را معالجه کرد، به وسیله مثل ها تعلیم می داد و برای خود پیروانی جذب کرد.
مقامات یهودی او را دستگیر و محاکمه کرده و به دولت روم تحویل دادند.
پونتیوس پیلاطس فرماندار رومی یهودی نیز دستور داد او را مصلوب کنند. بعد از مرگش، حواریونش ادعا کردند او از مرگ برخاسته است و نیز جامعه ای تشکیل دادند که در نهایت به کلیسای اولیه تبدیل شد.
عقاید مسیحی درباره ی عیسی بدین قرار است که نطفه او توسط روح القدس بسته شد، زنی باکره به نام مریم او را زایید، معجزاتی انجام داد، کلیسای مسیحی را تأسیس کرد، با فداکاری مصلوب شد تا کفاره ای برای گناهان باشد؛
از مرگ برخاست، به بهشت رفت و روزی از آنجا باز خواهد گشت.
به‌طور کلی، مسیحیان عقیده دارند عیسی به مردم امکان آشتی با خدا را می دهد.
اقلیت کوچکی از مذاهب مسیحی نیز وجود دارند که بخشی یا همه تثلیث را رد می کنند.
همه ساله تولد عیسی در ۲۵ دسامبر، به عنوان کریسمس، جشن گرفته می شود. آدینه نیک به تصلیب عیسی و عید پاک به برخاستن او از مرگ اختصاص دارد.
سال حدودی تولد عیسی، مبدا تقویم میلادی که طور گسترده در دنیا استفاده می شود است.
از عیسی در ادیان دیگری مانند اسلام و بهائیت نیز به عنوان یک شخصیت مهم یاد شده است.
مسلمانان معتقدند که عیسی یکی از پیامبران برجسته خدا و همان مسیح وعده داده شده در نوشته های یهودی است. آنان تولد او از مریم باکره را قبول دارند اما خدا یا پسر خدا بودن او را نه.
در قرآن آمده که عیسی هیچوقت ادعای الوهیت نکرد. بیشتر مسلمانان اعتقاد به تصلیب عیسی ندارند و در عوض معتقدند که خدا او را به صورت جسمانی به بهشت برد.
یهودیان این باور که عیسی، مسیح وعده داده شده بود را رد می کنند زیرا اعتقاد دارند او نشانه های ذکر شده برای مسیح بودن را نداشته، شخصیتی خدا گونه نبوده و از مرگ برنخاسته است.
بهائیان عیسی را در کنار شخصیت های دیگر مثل بهاءالله و زرتشت یکی از مظاهر ظهور به حساب می آورند. در مانویت میان شخصیت زمینی عیسی و شخصیت آسمانی او تمایز قائل می شد و نیز او یکی از اسلاف مانی به حساب می آمد.
۴_بودا
بودا به معنی بیدار شده است و به هر کسی که به روشنی یا بودهی رسیده باشد اطلاق می شود.
در بسیاری از منابع وقتی صحبت از بودا می شود منظور همان گوتاما بودا، بنیانگذار مذهب بودایی است و همین به این باور غلط که منظور از لفظ بودا، تنها همان گوتاما بودا است دامن زده است. اما به باور بوداییان، بسیاری دیگر نیز به مقام بودایی رسیده اند.
بر پایه پژوهش هایی توسط راناجیت پال، بودا از شاهزادگان ایرانی تبار بوده است.
آیین بودایی، چهارمین دین فراگیر جهان است؛ ک بیش از ۵۲۰ میلیون نفر از جمعیت جهان از آن پیروی می کنند.
در حقیقت بودا یک لقب است به معنی فرد منورالفکر یا به عبارتی فردی که درک بالایی دارد اسم واقعی بودا، ز، از خاندان گوآتاماست.
۵_کنفوسیوس
کنفوسیوس مشهورترین نظریه پرداز سیاسی، معلم و فیلسوف چینی است که در چین باستان زندگی می کرد.
وی در ۵۵۱ پیش از میلاد در ایالت کوچک لو که امروزه بخشی از استان جدید شاندونگ است متولد شد. نیاکان او احتمالاً از اشراف زمان خود بودند که موقعیت خود را از دست داده بودند.
پدر کنفوسیوس در سه سالگی او درگذشت و از آن پس، در زیر چتر حمایت مادرش قرار گرفت و توسط او آموزش دید. سپس در نوجوانی خود به شکلی خستگی ناپذیر به یادگیری پرداخت.
مهارت او در هنرهای ششگانه ی دوران خود، یعنی مراسم مذهبی، موسیقی، کمان گیری، ارابه رانی، خوشنویسی و حساب، و همچنین آشنایی او با سنت های باستانی به ویژه شعر و تاریخ، او را قادر ساخت تا در 30 سالگی درصدد اصلاح جامعه دوران خود برآید.
جامعه ی دوران کنفوسیوس به هیچ وجه مطلوب او نبود. در واقع، جامعه ی مطلوب او جامعه ی سرمشقی بود که خاقان های اولیه یائو و شون و یوی بزرگ در هزاره ی سوم قبل از میلاد داشته اند و یکبار دیگر در اوایل دودمان ژو توسط امپراتور ون ژو و فرزندش وو ژو از سال ۱۰۵۰ قبل از میلاد به بعد در تاریخ چین باستان محقق شده بود.
نشانه ی جامعه ی سر مشق او، هماهنگی، آرامش و سعادت انسان ها بود و او می خواست با پیروی از آن سر مشق باستانی، یکبار دیگر این خصوصیات را به جامعه ی انسانی باز گرداند.
او سرانجام در سال ۴۷۹ پیش از میلاد، در سن ۷۲ سالگی، از دنیا رفت.
وی آثار مهمی بر جای نهاد و شاگردان برجسته ای پرورش داد که آموزه های او را رونق بخشیدند.
۶_تسای لون
تسای لون در حدود سال ۵۰ یا ۶۳ میلادی در گوئی یانگ (لی‌یانگ در استان هونان امروزی) زاده شد.
از اون به عنوان مخترع چینی کاغذ و از خواجگان دربار امپراتوری هان شرقی یاد می شود. هرچند که کاغذ پیش از تسای لون نیز در چین تولید می شد ولی او با ابداع شیوه ای نوین و افزودن موادی جدید به ترکیبات مورد نیاز آن، اولین کاغذ با الیاف گیاهی به شکل آنچه که امروزه وجود دارد را تولید نمود.
اطلاعات زیادی از این شخص موجود نمی باشد اما مرگ تسای لون طبق گفته ها در ۱۲۱ میلادی بوده که درگیری در امور هایی سیاسی باعث شد او دست به خودکشی زده و با نوشیدن سم به زندگی خود پایان بدهد.
7_آلبرت انیشتین
آلبرت اینشتین در ۱۴ مارس ۱۸۷۹ میلادی در شهر اولم در پادشاهی وورتمبرگ آلمان در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. پدر او، هرمان اینشتین یک فروشنده و مهندس و مادرش پائولین کُخ بود.
آلبرت فیزیک دان نظری آلمانی بود که نظریه ی نسبیت را به عنوان مهم ترین دستاوردش توسعه داد. نظریه ای که در کنار مکانیک کوانتومی دو ستون فیزیک مدرن بشمار می روند و به خاطر تاثیرش بر فلسفه علم نیز شناخته می شود.
در نظر عامه مردم، انیشتین بیشتر به خاطر فرمول هم ارزی جرم و انرژی یعنی E=mc۲ شهرت دارد که از آن به عنوان معروف ترین فرمول در سراسر جهان یاد می شود.
او «برای خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک»، موفق به کسب جایزه نوبل در سال ۱۹۲۱ شد.
وی با دستاوردهای بسیار بزرگش در سال ۱۹۵۵ دار فانی را وداع گفت.
تقریباً بلافاصله بعد از فوت انشتین، تامس هاروی، آسیب‌شناس بیمارستان پرینستون که انشتین در آنجا درگذشت، برای کالبد شکافی فرا خوانده شد.
او در جریان کار مغز انیشتین را از جمجمه خارج کرد ولی در پایان کار آن را به داخل جمجمه باز گرداند، چون به گفته خودش تصور می کرد قرار است روی آن پژوهش های علمی انجام شود.
۸_کریستوف کلمب
کریستوف کلمب متولد سال ۱۴۵۱، دریانورد اهل جنُوا در ایتالیا بود که بر حسب اتفاق قاره آمریکا را کشف کرد.
او که از طرف پادشاهی کاستیل (بخشی از اسپانیا) مأموریت داشت تا راهی از سمت غرب به سوی هندوستان بیابد، در سال ۱۴۹۲ با سه کشتی از عرض اقیانوس اطلس گذشت اما به جای آسیا به آمریکا رسید.
کلمب هرگز ندانست که قاره ای ناشناخته را کشف کرده است.
سفرنامه کریستف کلمب به آمریکا در قالب ۴ سفر اکتشافی صورت گرفت.
کریستف کلمب از چهره های بحث برانگیز تاریخ است. برخی از جمله اکثر سرخ پوستان آمریکا او را مسئول مستقیم یا غیرمستقیم کشتار ده ها میلیون نفر از مردم بومی و عامل استثمار آمریکا از سوی اروپا می دانند؛ در حالیکه دیگران وی را به خاطر نقش مؤثری که در گسترش فرهنگ و تمدن غرب ایفا کرد می ستایند.
بنا به گفته ی دیوید ایکورن، نام حقیقی وی جان کولون بود که نام خود را به کریستفر کولومبوس (اسپانیولی) تغییر داد.
مادر وی سوزانا فونته‌روسا نام داشت و پدر بزرگ مادری او نیز یعقوبو فونته‌روسا بود. نام پدر جد وی آبراهام فونته روسا بود.
در مورد زادگاه واقعی کلمب روایت های مختلفی مطرح شده و درباره ی سال های نخست زندگانی او اطلاعات اندکی موجود است.
اکثر تاریخ نگاران وی را اهل جنوا در ایتالیا می دانند اما برخی نیز او را اسپانیایی دانسته اند.
اما این فرد تاثیرگذار در سال ۱۵۰۶ دار فانی را وداع گفت.
9_حضرت محمد(ص)
محمّد بن عبداللّه (ص) که نام کامل ایشان به عربی: أَبُو الْقَاسِم مُحَمَّد بْن عَبْد الله بْن عَبْد المُطَّلِب بْن هَاشِم است، بنیان گذار و پیامبر اسلام و به اعتقاد مسلمانان، آخرین پیامبر در سلسله ی پیامبران الهی و تحویل دهنده ی قرآن و تجدید کننده آیین یکتاپرستی (دین حنیف) است.
همچنین حضرت محمد به عنوان یک سیاستمدار، رئیس دولت، بازرگان، نظریه پرداز دینی، خطیب، قانون گذار، اصلاح گر، فرمانده جنگی و برای مسلمانان و پیروان برخی ادیان، مأمور تعلیم فرمان های الله یا همان خدای ما مسلمانان بشمار می رود و همچنین ایشان بین آن ها ملقب به «رسول الله» نیز می باشد.
وقایع مربوط به زندگانی حضرت محمّد(ص)، نسبت به دیگر رهبران دینی پیش از وی، به صورت کامل تری در منابع تاریخی، بیان شده و درباره ی او گزارش های فراوانی در دست است؛ اگر چه مثل سایر شخصیت های تاریخی پیش از دنیای مدرن، تمامی جزئیات زندگیش روشن نیست و طی قرن ها بین موافقان و مخالفانش مورد مناقشه بوده است.
حضرت محمد(ص) حدود سال ۵۷۰ میلادی، در مکه در سرزمین حجاز واقع در شبه جزیره عربستان به دنیا آمده، در دوران جوانی به بازرگانی مشغول و نخستین بار در ۲۵ سالگی ازدواج کردند.
حضرت محمد(ص) که از روش زندگی مردم مکه ناخشنود بودند، گهگاه در غار حرا در یکی از کوه های اطراف آن دیار به تفکر و عبادت می پرداختند.
به باور مسلمانان، ایشان در همین مکان و در حدود ۴۰ سالگی از طرف خدا به پیامبری برگزیده و وحی بر او فرو فرستاده شد. در نظر آنان، دعوت حضرت محمد (ص) همانند دعوت دیگر پیامبرانِ کیش یکتاپرستی مبنی بر این بود که خداوند (الله) یکتاست و تسلیم شدن برابر خدا راه رسیدن به اوست.
طی 13 سال دعوت در مکه، تعداد اندکی به دین اسلام گرویدند که با مخالفت قبیله قریش و برخی دیگر از قبیله های عرب رو به رو شدند و با آنان با خشونت رفتار می‌شد.
همچنین ایشان توانستند در مدینه قبایلِ در حال ستیزِ اوس و خزرج را متحد کنند.
حضرت محمد(ص) بر پایه ی مسلمانان مهاجر مکه و مردم مدینه جامعه و دولتی نوین با نام اُمَّت تأسیس کردند.
سپس بین مسلمانان با قبایل مکه و هم پیمانان آن ها جنگ در گرفت و سرانجام پس از 8 سال جنگ، پیامبر به همراه پیروانش که تا آن زمان به بیش از 10 هزار نفر بالغ شده بودند شهر زادگاه خود را فتح کردند.
به تدریج و به خصوص پس از فتح مکه بیشتر مردم شبه جزیره عربستان به اسلام گرویدند و امت اسلام به کل این سرزمین گسترش یافت.
آیات یا نشانه های خدا که به باور مسلمانان، به صورت وحی به حضرت محمد(ص) رسیده و تا هنگام درگذشتش توسط ایشان اعلام می‌شد، قرآن را تشکیل می دهد و آنان تا به امروز این کتاب را به عنوان «کلام خدا» گرامی داشته اند.
در کنار قرآن، زندگی حضرت محمد(ص) و روایات گردآوری شده از او نیز برای مسلمانان به عنوان منابع اصلی شریعت اسلام اهمیت دارد.
سرانجام ایشان 10 سال پس از هجرت، و چند ماه پس از بازگشت از حجة الوداع، بیمار شده و در سال ۱۱ هجری قمری درگذشتند.
