توضیحات
کتاب انسان در جستجوی معنا (Man’s Search for Meaning) نوشته‌ی ویکتور فرانکل است. این کتاب برای نخستین بار در سال 1946 منتشر شد. کتاب انسان در جستجوی معنا یکی از بهترین نمونه‌های ادبی در ادبیات روانشناسانه است و روایت زندگی و نجات یافتن دکتر ویکتور فرانکل در اردوگاه کار اجباری رژیم نازی را شرح می‌دهد. فرانکل در این کتاب ابتدا خاطراتش از آشویتس را بازگو می‌کند و سپس تلاش‌ها و راهکارهایش برای زنده ماندن را توضیح می‌دهد.
ویکتور فرانکل در مدت زمانی که در نیروگاه آشویتس زندانی بود، پدر، مادر، همسر و برادرش را از دست داد بنابراین به گفته خودش «درد از دست دادن» را می‌فهمد. او در کتاب انسان در جستجوی معنا سعی می‌کند تا با بیان دردهایش به خواننده بفهماند که چطور می‌توان زیر بار این حجم از رنج زنده ماند.
خلاصه ی کتاب انسان در جستجوی معنا:
کتاب انسان در جستجوی معنا در دو بخش نوشته شده است. ویکتور فرانکل در بخش اول خاطرات خودش را از اردوگاه کار اجباری می‌نویسد و در بخش دوم لوگوتراپی یا معنا درمانی را بررسی می‌کند و این مکتب علمی را به طور کامل و واضح شرح می‌دهد. او در بخش دوم می‌گوید: «من تردید دارم که پزشکی بتواند پاسخی به این پرسش بدهد که معنای زندگی هر فردی چیست؟ زیرا معنای زندگی از فرد به فرد، روز به روز، ساعت به ساعت در تغییر است. از این رو، آن‌چه مهم است معنای زندگی به طور اعم نیست، بلکه هر فرد می‌باید معنی و هدف زندگی خود را در لحظات مختلف دریابد. هیچ معنای انتزاعی که انسان عمری را صرف یافتنش نماید وجود ندارد، بلکه هر یک از ما دارای وظیفه و رسالتی ویژه در زندگی است که می‌بایست به آن تحقق بخشد.»
بخشی از کتاب انسان در جستجوی معنا:
یاد پزشکی آمریکایی افتادم که وقتی به درمانگاه من در وین آمده بود از من پرسید: «دکتر آیا شما یک روانکاو هستید؟»
پاسخ دادم: «نه دقیقا یک روانکاو، بلکه یک روان درمانگر.» سپس او به پرسش هایش ادامه داد: «از پیروان کدام مکتب هستید؟» پاسخ دادم: «من نظریه ویژه خودم را دارم که عبارت است از لوگوتراپی.»
«آیا می توانید دریک جمله به من بگویید مفهوم لوگوترایی چیست، و چه تفاوتی با روانکاوی دارد؟»
«بله». ولی آیا مقدمتا شما می توانید در یک جمله به من بگویید که اساس روانکاوی به نظر شما چیست؟»
او چنین پاسخ داد: «در روانکاوی بیمار می بایست روی مبلی راحت دراز بکشد و درباره چیزهایی با شما صحبت کند که تکرارش بسیار دشوار است.»
درهمین جا من بی درنگ گفتم: «در لوگوترایی بیمار نیازی به دراز کشیدن ندارد. ولی او می بایست به چیزهایی
گوش کند که گاه شنیدنش کار آسانی نیست.»
البته این یک شوخی بیش نبود و نمی تواند جوهر مکتب لوگوتراپی تلقی شود. اما حقیقتی را هم در بردارد و آن
اینکه لوگوتراپی در مقایسه با روانکاوی روشی است که کمتر به گذشته توجه دارد و به درون نگری هم ارج چندانی
نمی نهد، در ازا توجه بیشتری به آینده، وظیفه و مسئولیت و معنی و هدفی دارد که بیمار باید زندگی آتی خود را صرف آن کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.