Description
کتاب یادداشت های یک دیوانه، مجموعه ای از داستان های کوتاه اثر نیکلای گوگول است که اولین بار در سال ۱۸۳۵ منتشر شده است.
این کتاب شامل هشت داستان کوتاه است:
۱- یادداشت های یک دیوانه، ۲- بلوار نیفسکی، ۳- شنل، ۴- دماغ، ۵- کالسکه، ۶- مالكين قدیمی، ۷- ماجرای نزاع ایوان ایوانوویچ و ایوان نیکیفوروویچ ، ۸- ایوان فیودوروویچ اشپونکا و خاله اش.
خلاصه کتاب یادداشت های یک دیوانه:
کتاب یادداشت های یک دیوانه داستان، زوال عقلی کارمندی زیر دست است که همه ی سعی و تلاشش را برای جلب توجه زن مورد علاقه اش می کند. داستان کتاب که در دوره ی حاکمیت سرکوب گرانه ی نیکلای اول نیز می گذرد.
یادداشت های یک دیوانه را، یک دیوانه ننوشته است، بلکه مرد عاقلی آن را به نگارش در آورده است که دنیا را جور خنده داری می بیند، که باعث می شود اول بخندید، سپس خنده محو می شود و به جای آن حس تلخی جایگزین آن خنده می شود. این همان طنز تلخ است.
موضوعاتی که در این داستان ها به آن پرداخته شده است عبارتند از : نقد نظام اداری و انحرافات و فسادهایی که در این نظام سلسله مراتبی رخ می دهد، تضاد بین واقعیت و رویا و فرار از واقعیت به واسطه دردناکی آن، نقد و بیان رویاهای صعود از سلسله مراتب اجتماعی برای نیل به خوشبختی، هجو خصوصیات شخصیتی بالادستان و زیردستان و ….
جملاتی از کتاب یادداشت های یک دیوانه:
_ لعنت! بیش از این دیگر نمی توانم تحمل کنم… همیشه اشراف زاده ها یا ژنرال ها. تمام چیزهای خوب این دنیا همیشه نصیب اشراف زاده ها یا ژنرال ها می شود. مردم طبقه ی ما به زحمت مایه ی دلخوشی کوچکی فراهم می کنند و درست هنگامی که می خواهند از این شادی نصیب ببرند، یک اشراف زاده یا ژنرال از راه می رسد و این شادی کوچک را هم از دستشان می قاپد. به جهنم! دوست داشتم یک ژنرال بودم، نه فقط به خاطر تصاحب سوفی و بقیه قضایا، بلکه دوست دارم ببینم که این آقایان با تمام لطیفه های درباری شان دنبال من چهار دست و پا می خزند.
_ بلوار نیفسکی همه ی روز را به فریب و نیرنگ مشغول است، اما بدتر از همه شب هاست، آن زمانی که تاریکی همچون فرشی بر آن گسترده می شود و تنها دیوارهای زرد و سفید ساختمان ها قابل تشخیص اند، زمانی که همه ی شهر، تیمارستانی از هیاهو و نور می شود، زمانی که ده ها هزار کالسکه از پل ها عبور می کنند، کالسکه چی ها فریاد می زنند و اسب ها را هی می کنند و زمانی که شیطان خودش بیرون می خزد و چراغ های خیابان را روشن می کند، تنها بدین منظور که همه چیز را با جلوه ای دگرگونه به نمایش درآورد.
_سرگرد کاوالیوف برای گرفتن پستی مناسب شأنش به پترزبورگ آمده بود. اگر خوش شانسی می آورد، می توانست معاونت یک اداره ی دولتی را به دست آورد، اما اگر چنین توفیقی نصیبش نمی شد، شغلی نظیر منشی وزارتخانه در یکی از ادارات مهم دولتی به او واگذار می شد. سرگرد کاوالیوف بی میل نبود ازدواج کند، اما فقط با کسی که حداقل دویست هزار روبل جهیزیه داشته باشد. حال خواننده می تواند تصور کند که احساس این مرد، وقتی به جای دماغی زیبا و با اندازه کاملا طبیعی چیزی جز سطحی صاف و غیر طبیعی ندید، چه بود.
Reviews
There are no reviews yet.